Onlangs werd ik gehoord door de Rijksrecherche. Keurig allemaal. Niets op aan te merken. En toch deed het me wat. Ik werd gehoord omdat de minister-president aangifte had gedaan van het schenden van de geheimhouding rond notulen van de ministerraad. Die notulen had ik als voorzitter van de Parlementaire Ondervragingscommissie Kinderopvangtoeslag (POK) ingezien. Het zijn de befaamde notulen waarin oa werd gesproken over het 'sensibiliseren' van kamerleden. In april zijn deze notulen alsnog openbaar gemaakt: een unicum! Hier lees je ze: https://www.rijksoverheid.nl/documenten/vergaderstukken/2021/04/26/notulen-ministerraad-2019 Maar goed, er werd aangifte gedaan en ik werd gehoord. Als betrokkene. Een oriënterend onderzoek. Er waren onvoldoende feiten en omstandigheden om mij (of anderen) als verdachte aan te merken. Weinig risico's dus, maar toch raakt het je, zeker als je zelf weet hoe consciëntieus je met die geheime documenten bent omgegaan. Je moet je verantwoorden en dat is prima. Maar de bijzin dat je jezelf niet hoeft te belasten blijft toch meer in je hoofd hangen dan je lief is. Onlangs presenteerde de Procureur-Generaal (PG) bij de Hoge Raad zijn conclusie naar aanleiding van dit oriënterende RR-onderzoek. Check https://www.rijksoverheid.nl/documenten/rapporten/2021/09/03/tk-bijlage-orienterend-onderzoek Ik werd vlak voor publicatie keurig gebeld door de dienstdoende rijksrechercheur, maar dat was het dan ook. Natuurlijk is de dader niet gevonden, hoewel het voor mij vast staat dat de twee kamerleden (waarvan ik er één was) en ene griffier het beslist niet waren. Want kijk naar deze opmerking van de PG: "Geen van de Kamerleden heeft geautoriseerd toegang gehad tot alle informatie, die volgens het nieuwsbericht waarvan in de aangifte wordt gerefereerd, zou zijn ontleend aan de notulen van de ministerraad." In gewoon Nederlands: er is meer gelekt dan dat ik als Kamerlid ooit onder ogen heb gehad. Ik ben eerder gehoord door de Rijksrecherche. In mijn tijd als ME'er een aantal malen, toen als verdachte. Het is altijd goed afgelopen. Hoezeer het altijd beroerd binnenkomt "dat je niet tot antwoorden verplicht bent". Het roept iets op tussen ratio en gevoel, tussen je eigen behoefte aan openheid en het besef dat je afhankelijk bent van het oordeel van anderen. Resteert de vraag wie er in dit geval gelekt heeft. Voor mij geldt dan altijd nog de inspecteur Columbo-theorie (Peter Falk, detective uit vroeger tijden): motive en opportunity. Denk daar eens over na. NB. Dit artikel is aangepast op 29/9/21 20.10 uur. De kop is veranderd en ik heb de opmerking over de cautie verwijderd. De cautie ("U bent niet tot antwoorden verplicht") kan in formele zin alleen gegeven worden als sprake is van een verdachte (art. 29 lid 2 Strafvordering). Mij is door de Rijksrecherche zeer duidelijk gemaakt dat ik geen verdachte was. Bron: Chris van Dam/Onafhankelijk adviseur/zelfstandige bij Rechtdoen
0 Comments
Leave a Reply. |
Archief
April 2024
LinksWONING STICHTING SINT ANTONIUS VAN PADUA
TOPAZ MUNNEKEWEIJ
BLIK OP NOORDWIJKERHOUT
DE NIEUWE WIND
WOONBOND - DE STEM VAN HUREND NEDERLAND
STICHTING HUURDERS
BELANGEN DE DUINSTREEK STICHTING HUURDERS BELANGEN NOORDWIJKERHOUT EN DE ZILK
HUREN IN HOLLAND RIJNLAND
AEDES - VERENIGING VAN WONING
CORPORATIES HUURCOMMISSIE
RIJKSOVERHEID
Laatst bijgewerkt: 24/03/2020 |