Het is dinsdagavond en na een mooi campagne overleg terug loop ik richting mijn auto. Nadat ik de weg oversteek en bijna bij de parkeergarage ben word ik aangesproken door twee heren. Ze liggen onder het tunneltje met slaapzakken op de grond. ‘Heb je geld voor ons?’ Ik geef aan dat ik geen contant geld heb en teleurgesteld draait een van beide zich al om. ‘Ik snap dat ook wel, niemand heeft dat meer.’ Beide heren zijn koud en hebben wel zin in iets te eten dus voor ik het weet loop ik terug de stad om wat eten te halen. Als ik weer terug ben ontstaat er een mooi gesprek. J en R vertellen beide spontaan hun verhaal. Hoe ze op straat zijn beland en de nachtopvang door omstandigheden niet in mogen. Hoe hun leven anders is gelopen dan ze vroeger hadden bedacht. Ook vertellen ze over hun tijd in de gevangenis. ‘Het was daar wel fijn. Ik had een bed, een dekentje, meer heb ik niet nodig. Soms denk ik wel, zou ik gewoon iemand weer op zijn bek slaan zodat ik weer vast kom te zitten. Want daar is het beter dan dit nu.’ Ik maak een ongemakkelijke grap over dat ik hoop dat hij mij geen mep zal verkopen en breed lachend zegt hij dat dat zeker niet zijn plan is. De verhalen van J en R zijn verschillend maar toch hebben ze ook heel veel overeenkomsten. Gebruik van drugs, psychische problemen en het ontbreken van een vangnet heeft gemaakt dat ze nu zijn waar ze zijn, in de kou in een slaapzak onder een klein tunneltje in het centrum van Leeuwarden. De verhalen raken mij. Plots vraagt R wat ik voor werk doe. Ik lach en zeg gemeenteraadslid. ‘Oh, daardoor weet je van de tuinen en de nachtopvang. Maar ja, ze laten jullie daar natuurlijk alleen maar de mooie kanten zien. Niet mensen zoals ik die er niet in mogen.’ En ik moet hem ergens gelijk geven. Tijdens de werkbezoeken zien wij inderdaad vooral de betere kanten van de dag en nachtopvang. J begint over de opvang in Engwierum en hoe fijn hij het daar heeft gehad. ‘Het enige nadeel is dat het zo ver van alles vandaan ligt.’ Ik denk terug aan een werkbezoek wat ik afgelopen voorjaar met staatssecretaris Maarten van Ooijen bracht aan Engwierum en ik moet ze gelijk geven: het is een prachtige plek maar het ligt ook overal ver vandaan. Helemaal wanneer je niet beschikt over een auto of fiets. De ontmoeting met J en R halen mij uit mijn campagne bubble. We kunnen nog met elkaar zulke mooie acties verzinnen maar hier op straat is het echte leven, het harde leven. Hier doet het er niet toe hoeveel flyers we laten drukken en welke filmpjes er worden gemaakt. Na een indrukwekkend gesprek is het tijd om afscheid te nemen en loop ik richting mijn auto. R roept mij dan nog wat na: doe maar wat moois met onze verhalen in de raad! Een opdracht die ik meeneem. Iets moois doen met de verhalen van J en R. Zoeken naar oplossingen voor mensen zoals hen. Bron: Carlijn Niesink/Raadslid ChristenUnie bij Gemeente Leeuwarden
0 Comments
Leave a Reply. |
Archief
April 2024
LinksWONING STICHTING SINT ANTONIUS VAN PADUA
TOPAZ MUNNEKEWEIJ
BLIK OP NOORDWIJKERHOUT
DE NIEUWE WIND
WOONBOND - DE STEM VAN HUREND NEDERLAND
STICHTING HUURDERS
BELANGEN DE DUINSTREEK STICHTING HUURDERS BELANGEN NOORDWIJKERHOUT EN DE ZILK
HUREN IN HOLLAND RIJNLAND
AEDES - VERENIGING VAN WONING
CORPORATIES HUURCOMMISSIE
RIJKSOVERHEID
Laatst bijgewerkt: 24/03/2020 |